Πώς να Φλερτάρεις Σωστά: Παίξ’ το Λίγο Δύσκολος
Όταν θες να φλερτάρεις σωστά, πρέπει να το παίξεις λίγο δύσκολος. Βέβαια, οι συμβουλές γύρω απ’ τις σεξουαλικές δυναμικές, πολλές φορές, φαίνονται –εκ πρώτης όψεως– αντιφατικές: δηλαδή, η μία λέει κόκκινο και η άλλη λέει μπλε.
Για παράδειγμα, πολλές φορές θα μας ακούσεις να λέμε ότι το να το «παίξεις δύσκολος» είναι μια καλή στρατηγική για να αυξήσεις την έλξη και να κάνεις ένα γκομενάκι να καυλώσει με την πάρτη σου.
Άλλες φορές, όμως, θα μας ακούσεις να σου λέμε ότι το να το «παίξεις δύσκολος» θα σε οδηγήσει στο να το κάψεις, με αποτέλεσμα να πας σπίτι και να ξαπλώσεις με τη χήρα με τα πέντε ορφανά –συνήθως τη λένε Μαρία και είναι το δεξί σου χέρι.
Άρα, τελικά, ποια απ’ τα δύο θα επιλέξεις;
Δυστυχώς, αδερφέ, δεν υπάρχει μία απάντηση. Κάθε περίσταση έχει άλλη απάντηση· κάθε γκομενάκι θέλει διαφορετική μεταχείριση.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε μια ιστορία για να πάρεις μια μυρωδιά και να καταλάβεις τι εννοούμε όταν λέμε ότι κάθε γκομενάκι θέλει διαφορετική προσέγγιση.
Πραγματικη ιστορία φλερτ
Ο Νίκος ήταν δικηγόρος σε ένα από τα πιο γνωστά γραφεία της πόλης. Ήδη πετυχημένος στα 34 του, με ένα αστραφτερό σπορ αυτοκίνητο και ωραίο διαμερισματάκι σε πολυκατοικία στο κέντρο της πόλης.
Πίστευε ότι τα πήγαινε εξαιρετικά, καθώς, πέρα από τα επαγγελματικά του, η προσωπική του ζωή ήταν εντονότατη. Όταν έβαζε στόχο να κατακτήσει μια γυναίκα, δεν τα παρατούσε αν δεν την έριχνε στο κρεβάτι.
Ήταν πολύ καλός παίκτης. Τον βοηθούσε, βέβαια, αρκετά και η εξωτερική του εμφάνιση. Ψηλός, αρρενωπός και πάντα περιποιημένος, δεν έβγαινε ποτέ από το σπίτι χωρίς να περάσει αρκετή ώρα μπροστά στον καθρέφτη.
Ένα σαββατόβραδο, βγήκε παρέα με κάτι φιλαράκια σε ένα καινούριο μπαρ κοντά στη γειτονιά του. Δεν πέρασαν ούτε δυο λεπτά, και το βλέμμα του αγνοούσε τις –αρκετές– όμορφες παρουσίες γύρω του. Ο λόγος; Η πανέμορφη, μελαχρινή γυναίκα πίσω από την μπάρα.
Στον Νίκο άρεσαν πολύ οι μελαχρινές γυναίκες. Δεν εντυπωσιαζόταν εύκολα όμως. Το πάθαινε σπάνια. «Από ποιον πλανήτη να κατέβηκε αυτή η κουκλάρα;» σκέφτηκε.
Μάλιστα, επέλεξε να καθίσει στο μπαρ, μόνο και μόνο για να παρατηρεί τις κινήσεις της. Το σοκολατένιο δέρμα που άφηνε ακάλυπτο το λευκό της ξώπλατο. Τα σαρκώδη χείλη της, κάθε φορά που χαμογελούσαν σε πελάτη.
Το διακριτικό της άρωμα, όταν έσκυψε ελαφρά μπροστά του για να του πάρει παραγγελία, γέμισε τα ρουθούνια του με φρουτένιες ευωδιές και τον έκανε να τη χαζέψει για μια-δυο στιγμές, προτού καταφέρει να της πει τι ήθελε να πιει.
«Ένα Jameson με πάγο.»
Η κοπέλα αποκρίθηκε με ένα ζεστό χαμόγελο κι έγνεψε καταφατικά. Μετά από 5 λεπτά, γύρισε με το ποτό του, κι αυτός ήταν ήδη έτοιμος να της συστηθεί. Αν δεν το έκανε αμέσως, όμως, ήξερε ότι δεν θα είχε άλλη τόσο καλή ευκαιρία.
«Είμαι ο Νίκος. Εσύ ποια είσαι;»
«Στέλλα. Χάρηκα.»
«Ωραίο χαμόγελο έχεις Στέλλα.»
Η αντίδρασή της δεν είχε διαφορά από πριν. Του χαμογέλασε λίγο πιο πλατιά κι επέστρεψε στη δουλειά της, καθώς ήδη ένα ζευγάρι πιο πέρα απαιτούσε την προσοχή της.
Ο Νίκος σκέφτηκε ότι βρισκόταν σε καλό δρόμο. «Καλό σημάδι» σκέφτηκε ο Νίκος «με κοιτάζει, έχουμε οπτική επαφή, άρα το κορίτσι θα πέσει.»
Δεν είχε άδικο.
Για αρκετή ώρα εκείνο το βράδυ, αντάλλαζαν κλεφτές ματιές. Η Στέλλα είχε μπόλικη δουλειά· το μπαρ ήταν γεμάτο και ήταν αναγκασμένη να πηγαίνει πέρα-δώθε συνεχώς.
Έτσι λοιπόν, το να συζητήσουν οι δυο τους για οτιδήποτε, φάνταζε εντελώς αδύνατο. Οι πελάτες της είχαν πρήξει κυριολεκτικά τ’ αρχίδια και δεν την άφηναν να φλερτάρει με την ησυχία της.
Ο Νίκος έβλεπε την ώρα να περνάει κι είχε αρχίσει να απελπίζεται. «Κοίτα ρε μαλάκα που δεν μπορώ να παίξω μπαλίτσα γιατί την έχουν πρήξει.»
Ωστόσο, επειδή δεν ήθελε με τίποτα να αφήσει μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη, λίγο πριν φύγει με την παρέα του, αποφάσισε να της μιλήσει όσο η Στέλλα κρατούσε ένα μπουκάλι βότκα πάνω από ένα ψηλό ποτήρι.
«Δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε απόψε, Στέλλα. Τι λες να ανταλλάξουμε στοιχεία και να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή κάπου πιο ήσυχα;»
Αυτήν τη φορά, η Στέλλα δεν του είπε κουβέντα και απλά έσκασε μια χαμογελάρα. Άρπαξε το χέρι του, πήρε κι ένα στυλό που είχε παρατήσει πάνω στον πάγκο, άφησε το μπουκάλι κι έγραψε το τηλέφωνό της στην παλάμη του.
Εκείνος, έβαλε το χέρι στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του κι έβγαλε την κάρτα του. Χωρίς να την αφήσει από τα μάτια του, την άφησε δίπλα στο στυλό. Η Στέλλα την πήρε και την έβαλε στην τσέπη της τζιν φούστας της, χαμογελώντας. Χαμογελάνε ο ένας στον άλλον και χαιρετιούνται.
Φυσικά, ο Νίκος έπαθε μεγάλη ζημιά με την κίνηση της. Στην έξοδο, έλεγε στους φίλους του γεμάτος καμάρι: «Ρε μαλάκες, το είδατε αυτό;»
«Ναι, ρε μαλάκα, μπράβο. Πρόσεχε τώρα που θα πας σπίτι να μην τον παίξεις για πάρτη της με το ίδιο χέρι!»
Τα γέλια έδιναν κι έπαιρναν. Ο Νίκος είχε ήδη στο μυαλό του το πώς θα καταλήξει με την Στελλίτσα. Ήξερε ότι εκείνη τον γούσταρε και σκεφτόταν ήδη το γυμνό της κορμί στο κρεβάτι του.
Τις επόμενες μέρες, ξυπνούσε με μια γλυκιά προσμονή.
Βέβαιος για την κατάκτησή του, δεν μπήκε στον κόπο να την πάρει τηλέφωνο. Περίμενε πως η αυτοπεποίθησή του θα του εξασφάλιζε ένα ραντεβού μαζί της. Οι ημέρες έγιναν μια εβδομάδα, και η μία εβδομάδα έγιναν δύο. Νεκρική σιγή…
Για κάποιον πούστη λόγο που ο ίδιος αδυνατούσε να διανοηθεί, η Στέλλα δεν επικοινώνησε ποτέ μαζί του. «Μήπως διάβασα λάθος τα σημάδια;» σκεφτόταν. «Μήπως δεν υπήρξε καμιά έλξη ανάμεσά μας;»
Έτσι, πήρε την απόφαση να ξαναπάει στο μπαρ για να ξεκαθαρίσει μια και καλή την κατάσταση. Τον γούσταρε τελικά η Στέλλα ή παπάρια;
Εκείνο το βράδυ δεν έμοιαζε καθόλου με το σαββατόβραδο που την πρωτοείδε. Υπήρχαν αρκετά άδεια τραπεζάκια και στο μπαρ μόνο ένας θαμώνας. Στη γωνία του πάγκου, η Στέλλα είχε γείρει ελαφρά πίσω κι είχε ακουμπήσει τον αγκώνα της πάνω στο μπαρ.
Μπροστά της, ένας αρκετά εμφανίσιμος τύπος, γύρω στα 35. Σχεδόν στο ίδιο ύψος με τον Νίκο, ο Κώστας άγγιζε ελαφρά τον αντίχειρά του πάνω στον καρπό της Στέλλας, την κοιτούσε με ηρεμία στα μάτια κι είχε ένα ελαφρύ χαμόγελο στο πρόσωπό του.
«Δεν προλάβαμε να τα πούμε καθόλου προχθές, ρε Στέλλα. Σε είχαν ζαλίσει με τις παραγγελίες.» της είπε ο Κώστας με αυτοπεποίθηση.
«Ναι, ρε φίλε… δεν με είχαν αφήσει σε ησυχία, ειδικά εκείνη η μεγάλη παρέα με τα μπουκάλια, μέσα μέσα» του απάντησε. «Δεν πειράζει, όμως, γιατί μου άρεσε που ανταλλάξαμε στοιχεία και κανονίσαμε μια χαλαρή μέρα» του απάντησε, γελώντας νευρικά. «Δείχνει ότι ξέρεις τι θέλεις.»
Κάπου εκεί, ο Νίκος κατάλαβε ότι είχε χάσει την ευκαιρία του.
Η Στέλλα φαινόταν να έχει κατασταλάξει σε κάποιον, κι αυτός ο κάποιος δεν ήταν ο ίδιος. Αυτό που τον τρέλαινε, όμως, ήταν πως ο Κώστας είχε παρόμοιο παρουσιαστικό με τον τύπο. Λίγο πάνω από 1.80, αρκετά γυμνασμένος, με προσεγμένη εμφάνιση και μπόλικη αυτοπεποίθηση.
Υπήρχε, όμως, μια μεγάλη διαφορά ανάμεσά τους: ο Κώστας δεν άφησε την κατάσταση στα χέρια της Στέλλας. Δεν περίμενε σαν μαλάκας να τον πάρει η Στέλλα, γιατί ήξερε ότι αυτό δεν θα γινόταν ποτέ. Με άλλα λόγια, δεν το έπαιξε δύσκολος.
Ο Νίκος είχε κερδίσει την προσοχή της Στέλλας. Με τη στάση αναμονής κι αδιαφορίας του όμως, πήρε τ’ αρχίδια του. Αφού την αγνόησε για πάνω από δέκα ημέρες, εκείνη δεν είχε κανένα λόγο να τον περιμένει, κι αποφάσισε να δώσει σημασία σε έναν άνδρα που της έδειξε ενδιαφέρον και έπαιξε επίθεση γρήγορα και αποτελεσματικά.
Το ματς δεν έχει ξεκινήσει ακόμα και το σκορ είναι ήδη 2-0. Σε αντίθεση με τον Νίκο που δεν κατέβηκε να παίξει καν, ο Κώστας έχει τους 3 πόντους στο τσεπάκι… και σύντομα και στο κρεβάτι.
Μαθήματα φλερτ από την ιστορία
Οι επιστήμονες Dai, Dong, και Jia από το πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, σε μια επιστημονική έρευνα του 2014, έκαναν την εξής ερώτηση: «Πότε, άραγε, το να το παίζεις δύσκολος αυξάνει την ερωτική έλξη;»
Υπέθεσαν ότι μια τέτοια στρατηγική επηρεάζει με πολλούς τρόπους τα συναισθήματα των άλλων. Θεώρησαν πως το να το παίζεις δύσκολος αυξάνει την επιθυμία του άλλου ατόμου προς εσένα, αλλά, ταυτόχρονα, μειώνει το πόσο σε «συμπαθεί» το άλλο άτομο.
Η ομάδα των επιστημόνων υπέθεσαν ότι το να το παίζεις δύσκολος μπορεί να δουλέψει μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες –δηλαδή, δουλεύει μόνο όταν τα άτομο που ενδιαφέρονται είναι ήδη σε κάποιου είδους ερωτική σχέση.
Με απλά λόγια, αν η γκομενίτσα δεν ενδιαφέρεται αρκετά για σένα, το να το παίζεις δύσκολος δεν θα την κάνει να σε κυνηγήσει. Κοινώς: θα πάρεις από τα τρία το μακρύτερο.
Για να τεστάρουν, λοιπόν, αυτές τις υποθέσεις, οι επιστήμονες κάνανε δυο πειραματάκια.
Πήρανε κάτι μαλάκες φοιτητές από το πανεπιστήμιο και τους ζητήσανε είτε να διαβάσουν μια ιστοριούλα με ένα ζευγάρι είτε να κάνουν ένα γρήγορο ραντεβουδάκι με μια γυναίκα.
Οι γυναίκες για τις οποίες διαβάσανε στην ιστορία και οι γυναίκες που συνάντησαν στο ραντεβού ήταν δύο ειδών: οι μεν ήταν θετικές και ενδιαφέρονταν, ενώ οι δε ήταν παθητικές και στον κόσμο τους (το παίζανε δύσκολες).
Επίσης, για την επιλογή του γρήγορου ραντεβού, οι μαλάκες οι φοιτητές ήταν χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες: οι μεν είχαν ήδη δει μια γυναίκα και ενδιαφέρονταν, ενώ οι δε βγήκαν τυχαία με μια άκυρη γυναίκα.
Γιατί σου πρήζουμε τα αρχίδια με όλα αυτά όμως; Γιατί τα αποτελέσματα από αυτά τα πειραματάκια μας δίνουν μερικές πληροφορίες για το πότε να το παίξεις δύσκολος και πότε όχι.
- Το να είσαι άμεσος και ευθύς και το να το παίζεις δύσκολος είναι δύο στρατηγικές που έχουν αντίθετες επιδράσεις στα συναισθήματα των άλλων. Όσοι έδειξαν ότι ενδιαφέρονταν ήταν στα μάτια των άλλων πιο θετικοί και πιο συμπαθητικοί. Ενώ όσοι το παίξανε δύσκολοι δημιούργησαν περισσότερο ενδιαφέρον και επιθυμία. Οπότε, η στρατηγική που έκανε το άλλο άτομο πιο συμπαθητικό δεν ήταν ίδια με τη στρατηγική που έκανε το άλλο άτομο να καυλώσει και να θέλει να βγει ραντεβού ή να ξεκινήσει μια ερωτική σχέση.
- Το να το παίζεις δύσκολος δουλεύει μόνο όταν το άλλο άτομο ενδιαφέρεται ήδη αρκετά. Όσοι άντρες ενδιαφέρονταν αρκετά και είχαν επιλέξει τη γυναίκα με την οποία βγήκαν ραντεβού, γούσταραν πολύ περισσότερο τις γυναίκες που το έπαιζαν δύσκολες. Αντιθέτως, όσοι βγήκαν ραντεβού με μια τυχαία γυναίκα, γούσταραν πολύ περισσότερο τις γυναίκες που το παίζανε εύκολες (ενδιαφέρονταν). Όταν ένα άτομο το παίζει δύσκολο, τότε ενισχύει την ερωτική επιθυμία και το ενδιαφέρον που προϋπήρχε – και δεν δημιουργεί εύκολα ενδιαφέρον από το μηδέν.
Οπότε…
Συμπέρασμα
Όπως μαθαίνουμε απ’ την επιστήμη, το να το παίζεις δύσκολος είναι μια χρήσιμη στρατηγική, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις.
Με απλά λόγια, το να το παίζεις δύσκολος σε μια γκομενίτσα δουλεύει όταν εκείνη ενδιαφέρεται ήδη αρκετά. Σε μια τέτοια περίσταση, δηλαδή, το να το παίζεις λίγο δύσκολος και να αποτελείς πρόκληση για εκείνη θα αυξήσει την αξία σου στα μάτια της και θα την κάνει να σε κυνηγήσει.
Όταν κάποιος μας απαγορεύει κάτι, τότε το θέλουμε ακόμα περισσότερο.
Όταν, όμως, μια γκομενίτσα δεν ενδιαφέρεται αρκετά και δεν έχει επενδύσει αρκετά στη σχέση σας, τότε το να το παίζεις δύσκολος δεν δουλεύει. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι ό,τι κατάφερε και ο Νίκος στην ιστορία: πήρε τα τρία του.
Είναι λες και τους ζητάς να δουλέψουν πιο σκληρά για κάτι που δεν τους ενδιαφέρει. Οπότε, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλύτερη μια πιο φιλική, ευγενική και άμεση στρατηγική, η οποία αυξάνει τη συμπάθεια.
Και όσο παίζεις τη πιο φιλική στρατηγική, μπορείς να κάνεις τα εξής για να αυξήσεις το ερωτικό ενδιαφέρον:
- Να δείξεις τις ελκυστικές πτυχές της προσωπικότητάς σου.
- Να μιλάς με αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
- Να αρχίσεις τα ακούσια, κοινωνικά αγγίγματα.
- Να επιβραβεύσεις μια καλή συμπεριφορά της κοπέλας.
- Να δεις προσεκτικά πόσο ενδιαφέρεται.
Το να το παίζεις δύσκολος είναι μια αποτελεσματική στρατηγική στο σεξουαλικό παιχνίδι.
Αν μια γυναίκα ενδιαφέρεται ήδη, τότε παίξ’ το δύσκολος για να αυξήσεις ακόμα περισσότερο την ερωτική έλξη. Αν δεν ενδιαφέρεται τόσο ακόμα, παίξ’ το πιο φιλικός και άπλωσε την αλληλεπίδραση, το οποίο θα σε βοηθήσει να χτίσεις το ενδιαφέρον. Κι όταν το χτίσεις, ξεκίνα να το παίζεις δύσκολος.
Παιχνίδι είναι, ρε μαλάκα. Απόλαυσέ το γαμημένο.